- Քանի՞ հերոս կա հեքիաթում: Թվարկի՛ր նրանց անունները:
Հեքիաթի հերոսներն են` Շունը և Կատուն
- Դուրս գրի՛ր ընդգծված բառերը և գրիր դրանց կամ հականիշները, կամ հոմանիշները:
Կուշտ-կողք, մրսել-սառել, գդակ-գլխարկ, քուրք-մուշտակ, թանկագին-արժեքվոր, ծանդր-ծանր, մեծ-հսկա, փափախ-գլխարկ, ցուրտ-սառը, բարկանալ-ջղայնանալ, խոսում-ասում, վերադարձավ-ետ եկավ, անպատիվ-անվայել,պատվազուրկ, գնաց-հեռացավ, գիշեր-երեկո, կորավ-անհայտացավ, մոռանալ-չհիշել։
- Անծանոթ բառերը բացատրի՛ր, օգտվի՛ր առցանց բառարանից:
Քուրք-մուշտակ
Ցրցամ տալ-սկսել
Ճոն-կաշվից՝ մորթից հագուստեղեն (մուշտակ, գլխարկ) կարող դերձակ:
Կոտր-իր արածից վատ զգալ
Դիվանբաշի-գլխավոր դատավոր
Կուշտ-կողք
- Նշի՛ր հեքիաթի ամենաուրախ հատվածը:
Ուստեն եկավ քուրքը հագին,
Շանը տեսավ, բեղի տակին
Իրեն-իրեն քիչ փնթփնթաց,
Ու մուշտարու վրա թնդաց.
— Ցուրտը տարա՞վ… վա՜հ, տնա՛շեն,
Չես թող անում մի շունչ քաշեն.
Հեշտ բան հո չի՞, հլա նոր եմ
Ցրցամ տվել, թե որ կարեմ:
- Նշի՛ր հեքիաթի ամենատխուր հատվածը:
— Ուստեն ո՞ւր ա… փափախս ո՞ւր ա…
— Մի քիչ կացի, հրես կերևա:
- Ինչպիսի՞ն է կատուն, բնութագրի՛ր նրան:
Կատուն շատ խորամանկ էր։ Շունը նրան խնդրել էր, որ նրա համար մորթուց գլխարկ կարեր, բայց կատուն լսեց ու չարեց։
- Ինչպիսի՞ն էր շունը:
Շունը հավատարիմ էր, բարի էր, մրսկան էր։
- Արդարացրո՛ւ կատվին:
Կատուն շան համար գլխարկ չկարեց, որովհետև նա մրսկան էր և ցանկանում էր տաք մուշտակ հագնել։ Այդ պատճառով էլ նա շան տված մորթուց իր համար մուշտակ կարեց։
- Կատվի անունից շանը նամակ գրի՛ր և ներողություն խնդրի՛ր նրանից:
Կներես քեռի Քուչի․ Ես ուղղակի մտածեցի, որ քո մորթին շատ հաստ է և դու չես մրսի, բայց պարզվեց, որ դու մրսեցիր առանց գլխարկի։ Ես մտածեցի, որ իմ մորթին ավելի բարակ է, քան քոնը, բայց քոնն էլ է բարակ։ Շա՜տ կներես շատ։